Elke fabrikant van grammofonen was opzoek naar manieren om het geluid te versterken. Toen de Gramophone Company Parsons Auxetophone in het gamma apparaten opnam konden de andere producenten niet achter blijven. Ook zij wilden hun eigen perslucht grammofoon aan de klanten kunnen aanbieden. De reeds geregistreerde patenten vielen wel te omzeilen of er werd  gewoon inbreuk op gedaan en van een beetje bedrijfsspionage was men duidelijk ook niet vies. Hieronder zie je een selectie van minder gerenommeerde  persluchtgrammofoons.

De Duitse firma Beka uit Berlijn toonde dit model "Electra" in hun 1911/12 catalogus

Der Vereinigten Deutschen Sprechmaschinen-Industrie, ook uit Berlijn, was dan weer verantwoordelijk voor de "Toncyklop" waarvan hieronder tevens de luchtpomp en weergever zijn afgebeeld.

Deze "Fortophon" uit 1908 van de firma Carl Lindström lijkt wel heel sterk op de Queen Anne Auxeto-Gramophone

De "Gigagantophon" van de firma Adler uit Berlijn gebruikte dan weer perslucht uit flessen. Niet te verwonderen dat zulk omslachtig systeem niet echt grote belangstelling opwekte bij de potentiële koper.

Bij deze perslucht grammofoon is een handpomp voorzien. Rustig neerzitten en luisteren was er voor deze gebruiker niet bij. De vergelijking met een orgeldraaier is groot...geen lucht... geen muziek.

In een artikel uit het augustus 1911 nummer van de "Talking Machine News and side lines" wordt de "Stentorphone" de hemel in geprezen. De stem van "Stentor", de Griekse heraut bij de belegering van Troje, zou in het niets verdwijnen bij het volume opgewekt door deze "Stentorphone".....helderder en realistischer dan ooit te voren.... regelbaar van fluisterzacht tot loeihard ...  én het geheel is grootser en indrukwekkender dan welk andere.....

Hier is deze fameuze "Stentorphone" dan...met deze hoorn is hij inderdaad imposant

Ook de Engelse ingenieur Harry Gaydon uit Croydon, Surrey deed onderzoek op dit vlak. Hieronder een toestel van zijn hand gebouwd na 1913. Alhoewel alles nogal ambachtelijk oogt nam hij toch enkele patenten op zijn bevindingen: 18369 uit 1910, 16934 uit 1911 en 15831 uit 1913. De weergever kan zowel gebruikt worden voor het afspelen van de "hill and dale" of "vertical-cut" "saffier" platen als voor de conventionele "lateral-cut" 78 toeren grammofoonplaten.

De gelijkenis tussen de hier gebruikte perslucht-weergever en zijn hieronder afgebeelde 1913 patent No15831 is frappant.

Ook de firma Mermod Frères uit het Zwitserse Sainte-Croix, wereld befaamd voor de fabricatie van cilinder en platenmuziekdozen van hoge kwaliteit zoals "Mira" en "Stella", kon het niet laten om een "perslucht" weergever in hun 1911 catalogus op te nemen.

En zo waren er waarschijnlijk nog veel meer. Om te eindigen hier nog een patent aangevraagd door Mr. Henri Joly uit Frankrijk (Seine). Joly's aanvraag in Frankrijk geschiedde op 10 april 1906, 7 maanden voor Dennison's daar zijn weergever patenteerde. Dit gebeurde pas op 24 november 1906. Maar Dennison's US patent van 8 maart 1906 is wel een maand ouder. Joly's luchtklep oogt heel eenvoudig met cirkelvormige gaten in het vast rooster (h) . Volgens Parsons werkte zoiets niet echt goed.

Voor meer